การสังเกตในอดีตได้ชี้ให้เห็นว่ามีน้ำบนดวงจันทร์ การสังเกตเว็บตรงฝากถอนไม่มีขั้นต่ำการณ์ด้วยกล้องโทรทรรศน์ใหม่สรุปว่าการค้นพบเหล่านี้กักเก็บน้ำไว้ยานอวกาศได้เห็นหลักฐานของน้ำแข็งในน้ำในหลุมอุกกาบาตที่มีเงาถาวรที่ขั้วดวงจันทร์ ( SN: 5/9/16 ) รวมถึงร่องรอยของโมเลกุลของน้ำบนพื้นผิวที่มีแสงแดดส่องถึง ( SN: 9/23/09 ) แต่การพบเห็นน้ำในบริเวณที่มีแสงแดดส่องถึงอาศัยการตรวจจับแสงอินฟราเรดที่ความยาวคลื่นซึ่งอาจถูกปล่อยออกมาจากสารประกอบไฮดรอกซิลอื่นๆ ซึ่งประกอบด้วยไฮโดรเจนและออกซิเจน
ขณะนี้ หอสังเกตการณ์ Stratospheric Observatory for Infrared Astronomy
หรือ SOFIA ได้ตรวจพบสัญญาณอินฟราเรดที่มีลักษณะเฉพาะสำหรับน้ำใกล้ขั้วโลกใต้ของดวงจันทร์ นักวิจัยรายงานออนไลน์ใน วันที่ 26 ตุลาคมในNature Astronomy Casey Honniball ผู้เขียนร่วมการศึกษา นักวิทยาศาสตร์ทางจันทรคติที่ Goddard Space Flight Center ของ NASA ในเมือง Greenbelt รัฐแมริแลนด์ กล่าวว่า นี่เป็นการตรวจจับโมเลกุลน้ำบนดวงจันทร์ที่มีแสงแดดส่องถึงอย่างชัดแจ้งเป็นครั้งแรก “สิ่งนี้แสดงให้เห็นว่าน้ำไม่ได้อยู่แค่ในบริเวณที่มีเงาถาวรเท่านั้น — ว่ามีที่อื่นบนดวงจันทร์ที่เราอาจจะพบได้”
การสังเกตเหล่านี้สามารถแจ้งภารกิจในอนาคตไปยังดวงจันทร์ที่จะสำรวจน้ำจากดวงจันทร์เป็นทรัพยากรที่มีศักยภาพสำหรับผู้มาเยือน ( SN: 12/16/19 )
SOFIA ดำเนินการโดย NASA และ German Aerospace Center เป็นกล้องโทรทรรศน์ขนาด 2.5 เมตรที่ขี่บนเครื่องบินจัมโบ้เจ็ทเพื่อชมวิวท้องฟ้าได้อย่างชัดเจน ( SN: 2/17/16 ) ระหว่างการบินในเดือนสิงหาคม 2018 กล้องโทรทรรศน์ตรวจพบแสงอินฟราเรดขนาด 6 ไมโครเมตรที่เล็ดลอดออกมาจากบริเวณใกล้กับปล่องภูเขาไฟ Clavius ทางใต้ของดวงจันทร์ ความยาวคลื่นของแสงนี้เกิดจากการสั่นของโมเลกุลของน้ำที่ได้รับความร้อนจากแสงแดด แต่ไม่ใช่สารประกอบอื่นๆ ที่มีไฮดรอกซิล ซึ่งประกอบด้วยอะตอมออกซิเจนที่จับกับอะตอมไฮโดรเจน
เจสสิก้า ซันไชน์ นักวิทยาศาสตร์ด้านดาวเคราะห์แห่งมหาวิทยาลัยแมรีแลนด์
ในคอลเลจพาร์คกล่าวว่า “ฉันคิดว่ามันยอดเยี่ยมมาก” เพื่อยืนยันการมีอยู่ของน้ำบนดวงจันทร์ด้วยการสังเกตการณ์ที่ความยาวคลื่นนี้ ซันไชน์มีส่วนเกี่ยวข้องกับการสังเกตการณ์ในอดีตซึ่งพบร่องรอยของน้ำบนดวงจันทร์ แต่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับการศึกษาใหม่
ตามความสว่างของแสงอินฟราเรดที่สังเกตได้ ทีมของ Honniball ได้คำนวณความเข้มข้นของน้ำประมาณ 100 ถึง 400 ส่วนต่อล้านรอบปากปล่อง Clavius นั่นคือน้ำน้อยกว่าครึ่งลิตรต่อดินบนดวงจันทร์หนึ่งเมตริกตัน ความเข้มข้นนี้เกี่ยวกับสิ่งที่นักวิจัยคาดหวัง จากการสังเกตการณ์ยานอวกาศในอดีต
โมเลกุลของน้ำเหล่านี้ไม่ได้ถูกแช่แข็งในน้ำแข็ง เหมือนน้ำในบริเวณเงามืดถาวรของดวงจันทร์ และไม่ใช่ของเหลวซันไชน์กล่าว “ไม่มีแอ่งน้ำพระจันทร์” แทนที่จะเป็นอย่างนั้น โมเลกุลของน้ำกลับถูกคิดว่าผูกมัดอยู่ภายในวัตถุอื่นๆ บนผิวดวงจันทร์
“วิธีเดียวที่เราจะได้เห็นน้ำบนดวงจันทร์ [แสงแดด] คือถ้ามันถูกกำบังจากสภาพแวดล้อมที่เลวร้ายนี้” ฮอนนิบอลล์กล่าว โมเลกุลของน้ำเหล่านี้อาจถูกห่อหุ้มด้วยแก้วซึ่งเกิดจากการกระแทกของอุกกาบาตขนาดเล็ก หรือเชื่อมระหว่างเมล็ดพืชในดินที่ป้องกันน้ำจากการแผ่รังสีแสงอาทิตย์ที่พอง
น้ำสามารถก่อตัวบนดวงจันทร์ได้เอง จากไฮโดรเจนไอออนในการไหลออกอย่างต่อเนื่องของอนุภาคที่มีประจุจากดวงอาทิตย์ที่ทำปฏิกิริยากับออกซิเจนบนพื้นผิว ( SN: 10/6/14 ) หรือถ้าเก็บน้ำไว้ในกระจกกระแทก ก็อาจส่งไมโครอุกกาบาตไปยังดวงจันทร์ได้สล็อตเว็บตรง , ฝากถอนไม่มีขั้นต่ำ เว็บตรง
